Bu dünyadan bir Aysun geçti!
Bu dünyadan bir Aysun geçti. Öylesine gelip geçmedi, görünmeden, dokunmadan, var olup var etmeden değil. Tam tersine hayatlara dokunarak, gücü, yaşama sevicini, yaşama enerjisi ve keyfi var ederek...
Öyle janjanlı titri ya da mesleği yoktu. Bir ev kadınıydı. Bu da ne demek bilmem ya... Diğerleri sokak kadını mı? İş kadını ne demek ya da çalışan? Evdeki kadın iş yapmıyor ya da çalışmıyor mu gibi deli sorular beliriyor aklımda ya neyse...
Demem o ki; benim annem ev kadınıydı. Evi yuva, erkeği koca, çocuğu evlat, hayatı bahar, anı keyif yapan kadın gibi kadın. Her yaşın arkadaşı, kafa dengi, yoldaşı, sırdaşı... Her zorluğun üstesinden gelen sağlamlık abidesi...
Mısır patlatıp kaplara koyarak Boğaz köprüsünden geçerken seyir esnasında veren (evet benim içn hâlâ Boğaziçi Köprüsü!), sadece Boğaziçi Köprüsü gibi sıradan bir aktive ve sinir bozucu trafiği eğleneceye, keyfe hatta maceraya dönüştüren, etrafı izlemek, anın tadını çıkarmak için fırsat olarak değerlendiren ve keyif almamızı sağlayan özel bir kadın... Her daim bakımlı, her daim hayata gülerek bakan, her yaşın insanı olarak her yaştan insan ilke o yaşın aktivitesinden “gerçekten” keyif alarak paylaşan...
İnsanlar hep birbirlerine kendi ile ilgili bir şey anlatırken “sakın kimseye söyleme” derler... Bu yaşa kadar defaden rastladığım bu uyarının anneme yapıldığını hiç duymadım... Annemden laf çıkmadığını bildiklerinden, arkadaşları bir şeyi paylaşırken -ki hemen hepsi pek çok şeyi paylaşırdı- böyle bir uyarı yapmaya gerek bile görmezlerdi. Kadın hiçbir olayı kurcalamaz, kanırtmaz ama her şeyi bilirdi... Bir şekilde her şey on gelir ve orada da kalırdı. Mitokondirim annemden zaar, ya da inşallah öyledir...
Üç kızından sonra üç torunundan ikisi de anneanne ve dedenin yanında üniversite okudular... Her ikisinin de üniversite zamanı, diğerinin liseye kadar sırdaşı, dert ortağı, halden anlayanı, ortamı yapanı, durumu idare edeni keyif vereni idi...
Bu dünyadan bir Aysun geçti, keyif vererek, yük olmayıp yük alarak....
Sigara içmezken sırf sevdikleri ile can-ı gönülden isteyerek paylaşım için tiryaki gibi içerek, içki içmezken bir kadehle yılların akşamcısı kıvamında ortamı neşelendirerek, yoktan var edip sevgiyi bol kılarak bu dünyadan bir Aysun geçti... İyi ki de geçti! Şükürler olsun ki geçti...
Benim annem ev kadınıydı. Evi yuva, erkeği koca, çocuğu evlat, hayatı bahar, anı keyif yapan kadın gibi kadın. Her yaşın arkadaşı, kafa dengi, yoldaşı, sırdaşı... Her zorluğun üstesinden gelen sağlamlık abidesi...
Yaşadı, yaşattı, dayandı, dayanma gücü verdi, sevdi, sevildi... Bu dünyadan bir Aysun geçti..
Ocak 2023